W dzisiejszym wpisie chcielibyśmy przedstawić Państwu instytucję małego świadka koronnego, czyli ostatnimi czasy dosyć popularny i kontrowersyjny temat wśród młodzieży, ale nie tylko. Mały świadek koronny – przez środowisko przestępcze kojarzony z brakiem zasad, moralności, uważany za zdradę kolegów, z którymi jeszcze niedawno popełniało się czyny zabronione. Z drugiej strony słyszymy głosy, iż omawiana instytucja wydaje się pożyteczna społecznie. Dzięki niej organy ścigania, idąc na współpracę z przestępcą, mają możliwość złapania groźnych kryminalistów, a nawet rozbicia całych grup przestępczych. Kim jest mały świadek koronny i skąd wzięło się powiedzenie „sześćdziesiona”?
INSTYTUCJA MAŁEGO ŚWIADKA KORONNEGO
„Sześćdziesiona” wywodzi się od numeru artykułu Kodeksu karnego, który opisuje instytucję małego świadka koronnego, tj. art. 60 § 3 KK. Art. 60 KK odnosi się nadzwyczajnego złagodzenia kary, z którą niewątpliwie związana jest omawiana w dzisiejszym wpisie instytucja. Mały świadek koronny to sprawca czynu zabronionego, współdziałający z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, który ujawni organowi powołanemu do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz ujawni istotne okoliczności popełnienia tegoż przestępstwa. W takim przypadku sąd obligatoryjnie stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może warunkowo zawiesić jej wykonanie. Jak możemy zauważyć, taki rodzaj współpracy, dla sprawcy może okazać się bardzo korzystny. Dodatkowo należy wspomnieć, iż możliwość zastosowania instytucji z art. 60 § 3 KK nie jest w żadnej mierze uzależniona od wysokości kary grożącej sprawcy.
PRZESŁANKI ZASTOSOWANIA INSTYTUCJI MAŁEGO ŚWIADKA KORONNEGO
By mówić o małym świadku koronnym należy spełnić łącznie następujące warunki:
1) Przestępstwo musi zostać popełnione we współdziałaniu z innymi osobami. Sprawca przestępstwa musi ujawnić informacje dot. osób biorących udział w określonym
przestępstwie. Co istotne, o małym świadku koronnym możemy mówić w przypadku, gdy czyn przestępny jest dokonany przez co najmniej 3 osoby;
2) Podejrzany musi przyznać się do popełnienia przestępstwa;
3) Sprawca musi ujawnić całościowe informacje oraz istotne okoliczności popełnienia czynu zabronionego, których organ ścigania dotychczas nie znał. Nie wystarczy, że
sprawca udzieli informacji szczątkowych, najbardziej dogodnych dla swojej osoby itd.;
4) Ujawnienie musi nastąpić przed organem powołanym do ścigania przestępstw.
Aby móc ubiegać się o status małego świadka koronnego, wyjaśnienia muszą zostać złożone na etapie postępowania przygotowawczego, czyli jeszcze przed złożeniem aktu oskarżenia. Wspomnieć należy również, że małym świadkiem koronnym nie mogą zostać przestępcy, którzy kierowali grupami przestępczymi albo odgrywali zasadniczą rolę w realizacji przestępstwa.
PODSUMOWANIE
Analizując powyższy temat, nie dziwi fakt, iż temat małego świadka koronnego może wydawać się kontrowersyjny. Z jednej strony sprawca przestępstwa może je popełnić, po czym w zasadzie może za nie w zdecydowanej części nie odpowiadać. Z drugiej strony wydaje się, iż głównym zadaniem omawianej instytucji jest rozbicie lojalności i jedności wśród członków grup przestępczych. Instytucja małego świadka koronnego może być uznawana za wątpliwie moralną, ale koniec końców wydaje się pozytywna dla społeczeństwa.
